PARAFIA DOBREGO PASTERZA

Historia kościoła

Historia kościoła pod wezwaniem Dobrego Pasterza w Ustroniu-Polanie

Etapy budowy kościoła

Jeszcze w 1981 r. na posesji przy aktywnym udziale parafian i wczasowiczów zostały zrobione porządki, ogrodzono teren, wybudowano wiatę i szopę na materiały budowlane.

1982 r.
19 marca 1982 r. na dawnej posesji rodziny Romanów powstały pierwsze wykopy, a w miesiąc później, tj. 29 kwietnia, kiedy dopiero dotarło do Ustronia pozwolenie Urzędu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej na budowę kościoła, na placu budowy istniały już wykopy, a zaszałowane fundamenty czekały na zabetonowanie! Na początku lipca rozpoczęły się prace murarskie, by po trzech tygodniach były gotowe już ściany parteru budowli. 28 października zakończono betonowanie stropu nad parterem zaplecza katechetyczno-mieszkalnego, a w listopadzie zabetonowano cztery fundamenty filarów nośnych kościoła. 9 grudnia blacharze ukończyli przykrycie trzech dachów nad salkami. Jeszcze w grudniu zapoczątkowano prace związane z postawieniem ścian pierwszego piętra.

1983 r.
W styczniu ukończono murowanie ścian pierwszego piętra, a po świętach Wielkiej Nocy zabetonowany został strop wieńczący pierwsze piętro i w maju strop nad drugim piętrem. Również w maju tegoż roku wykonane zostały wykopy pod kościelną wieżę oraz zabetonowano ten fragment do stanu zerowego. W sierpniu wieża została zabetonowana do wysokości 9 metrów.

1984 r.
Do końca marca wykonano wykopy pod ściany zewnętrzne nowego kościoła. Na przełomie maja i czerwca zabetonowano ławy fundamentów, następnie przystąpiono do konstruowania szalunków dwóch pierwszych najniższych stropów kościoła, a także zabetonowane zostały słupy do wysokości 3 metrów. Począwszy od końca października do 6 listopada zabetonowano dwie najniższe części stropu kościoła.

1985 r.
Zabetonowano dwa następne środkowe części stropu kościoła, wymurowane zostały dwie kolejne ściany okalające kościół, skonstruowano szalunki pod środkową część stropu - w tym dwie najdłuższe ramy nośne. Wymurowano także ostatnią, największą część ściany okalającej kościół. Zabetonowana również została belka nadprożowa i jedna belka pozioma. 13 grudnia opady śniegu przerwały zaplanowane prace betoniarskie przy najwyższej części stropu.

1986 r.
Przez cały rok trwały prace wykończeniowe dachu kościoła. Wykonane zostało prezbiterium oraz zabetonowano kanały grzewcze. Ponadto zamontowane zostały okna oraz trwały prace przy betonowaniu wieży kościelnej. 5 listopada wieża została zwieńczona krzyżem (mierzy 11 metrów, a rozpiętość ramion sięga 5 m., waży ok. 2 ton. konstrukcja krzyża wykonanajest z kiątownika o wymiarach: 120x80x10 mm.), razem tworzą 45 metrowy znak kościoła pod wezwaniem Dobrego Pasterza.

1987 r.
Wiosną dokończone zostały szalunki pod chóry kościelne. W pierwszym etapie zabetonowany został chór nad zakrystią, kotłownią i trzema środkowymi częściami kościoła. Podczas II etapu zabetonowany został chór nad kaplicą "Matki Boskiej z Dzieciątkiem". W tym roku stolarz wykonał ławki i boazerie w stanie surowym o powierzchni 1200 m2. 18 maja, w rocznicę urodzin papieża Jana Pawła II, z Przemyśla do Ustronia-Polany ks. Alojzy Wencepel przywiózł 4 dzwony o imionach: "święta Barbara i święty Michał", "Dobry Pasterz", "Matka Boska Wędrowniczka", "święty Piotr i święty Paweł". Łączna waga wszystkich czterech dzwonów wynosi 2100 kg. W niedzielę 2 sierpnia podczas mszy świętej o godz. 15.00, biskup ordynariusz dr Damian Zimoń wmurował kamień węgielny w wieżę nowego kościoła oraz poświęcił dzwony, które usadowione zostały na kościelnej wieży 14 września. Począwszy od lipca, a skończywszy na grudniu trwały prace związane z oknami kościoła. Od 19 do 22 grudnia zamontowane zostały wszystkie skrzydła do ram okiennych.

1988 r.
Od marca do grudnia trwały prace murarsko-tynkarkie we wnętrzu świątyni. Ocieplony został dach w polach roboczych nr 1, 3, 4, 5 - w polu nr 2 ze względu na cieknący dach, ocieplenie zostało przełożone na rok następny. W maju rozpoczęła się budowa przewiązki pomiędzy kościołem i zapleczem parafialnym. W tym roku nie udało się zakonserwować przeciwogniowo boazerii ze względu na konieczność sprowadzenia specjalnego środka chemicznego z Austrii. Obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy dla kościoła namalowała będąca na wózku inwalidzkim niepełnosprawna solistka Opery śląskiej w Gliwicach - Hanna Rutkowska.

1989 r.
Na początku roku prowadzony był dalszy ciąg prac tynkarskich wewnątrz kościoła, a pomiędzy 20-25 lutym elektrycy położyli kilka kilometrów przewodów elektrycznych. Od 10 kwietnia rozpoczęły się prace konserwatorskie boazerii, malowanej kaponem i unithermem (Austria). By środek spełnił swoje należyte funkcje, musiał schnąć w temperaturze 25° C (z tego względu wnętrze kościoła było specjalnie ogrzewane). W kwietniu miało miejsce białkowanie świątyni, a na przełomie maja i czerwca założona została większa część boazerii. W ostatnich dniach września wykonane zostały lutnie (rury o dość dużym przekroju do tłoczenia ciepłego powietrza) do centralnego ogrzewania kościoła. W warsztacie stolarskim trwały prace związane z wykonaniem ołtarza, ambony, drzwi, a w warsztacie ślusarskim pan Józef Heczko tworzył tabernakulum. 24 listopada instalatorzy przyłączyli gaz do kościoła. Przez cały miesiąc listopad trwały prace wykończeniowe, zamontowane zostały balustrady na chórze, zaprawiono drzwi i krzyże zacheuszki. Trwały także prace dekoratorskie i porządkowe. Trwające od wiosny prace związane z ogrzewaniem świątyni zostają ukończone 24 listopada, kiedy to inż. Witold Bartnik uruchomił po raz pierwszy ogrzewanie gazowo-nadmuchowe.

1990 r.
W tym roku pan Franciszek Moskata wykonał posadzkę z łomu marmurowego, a stolarz pan Ludwik Podżorny wykonał większość z przewidzianych dla kościoła ławek.

1991 r.
Nadal układana była posadzka. Ponadto projektowanie organów na chórze rozpoczęli: inż. Robert Kopoczek i prof. Julian Gernbalski.

1992 r.
W lutym ukończone zostało układanie posadzki w kościele oraz zamontowano pierwszą część witraża Dobrego Pasterza.

1993 r.
W styczniu inż. Jan Rduch wykonał nową instalację nagłaśniającą w kościele. A w listopadzie państwo Zarzyccy zamontowali witraż - główną postać Dobrego Pasterza.

1994 r.
W Wielką Sobotę pod witrażem Dobrego Pasterza zamontowana została nowa chrzcielnica - wykonana przez artystów lwowskich pod kierunkiem Igora Jakubowskiego.

1995 r.
Przez cały rok trwały prace związane z budową kościelnych organów (organy wykonane zostały przez Zakład Organmistrzowski - Robert Kopoczek). W listopadzie cały teren został odwodniony. Do dnia 26 października 2002 r. nie zostały jeszcze zamknięte prace związane z budową kościoła pod wezwaniem Dobrego Pasterza w Ustroniu-Polanie. Do zakończenia pozostało jeszcze dokończenie budowy organów, budowa drogi krzyżowej, mała architektura.