PARAFIA DOBREGO PASTERZA
TRANSMISJE OGÓLNOPOLSKIE MSZY ŚWIĘTEJ
NIEDZIELA
Transmisje telewizyjne:
– godz. 7:00 – TVP 1 (Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach)
– godz. 9:00 – Polsat News (Świątynia Opatrzności Bożej w Warszawie)
– godz. 9:30 – TV Trwam (Kaplica Cudownego Obrazu na Jasnej Górze)
– godz. 10:30 – Polsat Rodzina (Świątynia Opatrzności Bożej w Warszawie)
– godz. 10:55 – TVP 1 (Jasna Góra)
– godz. 13:00 – TVP Polonia
(Zob. też: https://programtv.naziemna.info/program/audycja/Transmisja+Mszy+%C5%9Awi%C4%99tej)
Transmisje radiowe:
godz. 8:00 – Dwójka (Polskie Radio) – transmisja liturgii Kościoła Greckokatolickiego
godz. 9:00 – Jedynka (Polskie Radio) – transmisja z Bazyliki pw. św. Krzyża w Warszawie
godz. 9:00 – Radio Maryja – transmisja z Bazyliki pw. św. Krzyża w Warszawie
godz. 19:00 – Jedynka (Polskie Radio) – transmisja z Bazyliki pw. św. Krzyża w Warszawie
(Zob. też: https://www.msze.info/informator/msze-w-radiu)
DZIEŃ POWSZEDNI
Transmisje telewizyjne:
codziennie, godz. 7:00 – TVP 1 – Msza Święta celebrowana w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach
codziennie, godz. 13:30 – Telewizja Trwam – Codzienna Msza św. z Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze
codziennie, godz. 20:00 – TVP3 pasmo ogólnopolskie – Codzienna Msza św. z Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze
Transmisje radiowe:
codziennie, godz. 7:00 – Radio Maryja (Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu)
Pełny dostępny wykaz Mszy świętych, łącznie z transmisjami internetowymi:
https://episkopat.pl/msze-swiete-transmisje/
Komunia duchowa
Kiedy ci w trudnych i zawiłych okolicznościach potrzeba siły i męstwa do podołania ciężkim zadaniom, przeciw którym buntuje się twe wrodzone lenistwo lub zwykła małoduszność, to szukaj tej siły ducha w komunii duchowej, jak jej szukali święci, idąc na męki i na śmierć męczeńską.
Nie zawsze możesz przystąpić do komunii sakramentalnej, lecz zawsze i w każdej chwili możesz się wzmocnić komunią duchową. Więc wołaj z głębi duszy:
Wierzę o słodki Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina. Kocham Cię z całego serca! Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem(am). Przyjdź do serca mojego, o Ty jedyne pragnienie moje! Rzucam się w Twoje objęcia, oddaję Ci się cały(a), o jedyny przedmiocie mej miłości. Nie dopuść, abym się kiedy miał(a) oderwać od Ciebie!
Św. Tomasz mówi: „Komunia duchowa jest to gorące pragnienie przyjęcia Pana Jezusa”. Czcigodną siostrę Agatę od Krzyża, Trzeciego Zakonu św. Dominika, Pan Jezus sam nauczył przyjmowania komunii duchowej, która polega na łączeniu się z Nim myślą i sercem. Odprawiała to ćwiczenie z tak miłosnym uczuciem, iż jej się zdawało, że nie swoim, lecz Sercem Jezusa oddycha. Św. Sobór Trydencki pochwala zwyczaj przyjmowania komunii duchownej i wiernych do niej zachęca. Pan Jezus pokazał się raz siostrze Pauli Maresca, załozycielce klasztoru Sióstr św. Katarzyny Seneńskiej w Neapolu i pokazał jej dwa kielichy, jeden złoty, a drugi srebrny, mówiąc: „W złotym kielichu składam Twoje Komunie sakramentalne, a w srebrnym duchowne”. Bł. Joannie od Krzyża powiedział Pan Jezus, iż przy każdej komunii duchownej daje jej prawie tak wielkie łaski, jak przy komunii sakramentalnej.
Ojciec Paweł Fabriz T.J. mówi, iż komunie duchowe w szczególniejszy sposób usposabiają dusze do ogólnej komunii sakramentalnej. Dlatego to święci tak często duchowo się komunikowali. „Gdyby mnie mój spowiednik nie nauczył tego sposobu łączenia się z Chrystusem – mówiła bł. Angela od Krzyża – nie miałabym odwagi i siły do życia, bo tam ją głównie czerpię”. To też sto razy przez dobę przyjmowała Pana Jezusa. Do przyjmowania Pana Jezusa duchowo nie potrzeba ani się spowiadać, ani pościć, ani czasu wiele.
Widzisz więc, że ilekroć godnie i pobożnie przyjąłeś komunię duchową, tyle razy mógłbyś w spokoju ducha odejść z tego świata, aby tę ziemską i przemijającą komunię zamienić na niebieską i wiekuistą w oglądaniu Boga.
Nie zapominaj więc, że komunia duchowa jest także ogniskiem życia chrześcijańskiego, z którego miłość Boża promienieje dokoła i do niego garnąć się nam jak najczęściej należy w czasie naszej znojnej pracy nad własnym zbawieniem.
PENITENCJARIA APOSTOLSKA
DEKRET
Wiernym dotkniętym chorobą zakaźną spowodowaną Covid-19, powszechnie znaną jako koronawirus, a także pracownikom służby zdrowia, członkom rodzin i wszystkim tym, którzy w jakimkolwiek charakterze, także poprzez modlitwę, opiekują się nimi, udziela się daru specjalnych odpustów. „Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali” (Rz 12, 12). Słowa napisane przez św. Pawła do Kościoła w Rzymie rozbrzmiewają w całej historii Kościoła i ukierunkowują myśli wiernych w obliczu wszelkich cierpień, chorób i nieszczęść.Obecna chwila, w której cała ludzkość zagrożona niewidzialną i podstępną chorobą, która od pewnego czasu stała się częścią życia każdego człowieka, naznaczona jest dzień po dniu dręczącymi obawami, nowymi niepewnościami, a przede wszystkim powszechnym cierpieniem fizycznym i moralnym.
Kościół, idąc za przykładem swego Boskiego Mistrza, zawsze troszczył się o chorych. Jak wskazał św. Jan Paweł II, sens ludzkiego cierpienia jest dwojaki: „Jest nadprzyrodzony, ponieważ zakorzenia się w Boskiej tajemnicy Odkupienia świata. Jest równocześnie głęboko ludzki, ponieważ człowiek odnajduje w nim siebie, swoje człowieczeństwo, swoją godność, swoje posłannictwo” (List apostolski Salvifici Doloris, 31).Udziela się odpustu zupełnego wiernym cierpiącym na koronawirusa, którzy podlegają kwarantannie na polecenie władz sanitarnych w szpitalach lub we własnych domach, jeśli w duchu oderwanym od jakiegokolwiek grzechu, zjednoczą się duchowo poprzez środki masowego przekazu z celebracją Mszy Świętej, odmawianiem Różańca Świętego, pobożnej praktyki Drogi Krzyżowej lub innych form pobożności, a przynajmniej odmówią Wyznanie Wiary, Modlitwę Pańską i pobożne wezwanie do Najświętszej Maryi Panny, ofiarując tę próbę w duchu wiary w Boga i miłości wobec swoich braci i sióstr, z wolą wypełnienia zwykłych warunków (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna i modlitwa w intencji Ojca Świętego) tak szybko, jak będzie to możliwe.
Pracownicy służby zdrowia, członkowie rodzin i wszyscy ci, którzy za przykładem Dobrego Samarytanina, narażając się na ryzyko zarażenia, opiekują się chorymi na koronawirusa według słów Boskiego Odkupiciela: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13), otrzymają ten sam dar odpustu zupełnego na tych samych warunkach.Ponadto, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego na tych samych warunkach z okazji obecnej epidemii światowej nawet tym wiernym, którzy ofiarują nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, lub Adorację Eucharystyczną, lub lekturę Pisma Świętego przez co najmniej pół godziny, lub odmówienie różańca świętego, lub pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej, lub odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, w intencji przebłagania Boga Wszechmogącego o koniec epidemii, ulgę dla tych, którzy cierpią i zbawienie wieczne dla tych, których Pan powołał do siebie.
Kościół modli się za tych, którzy nie mogą przyjąć sakramentu namaszczenia chorych i wiatyków, powierzając Bożemu miłosierdziu wszystkich i każdego z osobna na mocy komunii świętych i udziela wiernym odpustu zupełnego w chwili śmierci, pod warunkiem, że byli należycie dysponowani i zwykle za życia modlili się (w tym przypadku Kościół zastępuje trzy zwyczajowe warunki). W celu uzyskania tego odpustu zaleca się używanie krucyfiksu lub krzyża (por. Enchiridion indulgentiarum, nr 12).Niech Najświętsza Maryja Panna, Matka Boga i Kościoła, Uzdrowienie Chorych i Wspomożycielka Wiernych, nasza Orędowniczka, pomoże cierpiącej ludzkości, oddalając od nas zło tej pandemii i wyjednując nam wszelkie dobro niezbędne dla naszego zbawienia i uświęcenia.
Niniejszy dekret jest ważny niezależnie od wszelkich przepisów stanowiących inaczej.W Rzymie, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, 19 marca 2020 roku.
Ks. Prał. Krzysztof Nykiel
W niedziele: |
Kościół p.w. Dobrego Pasterza - 9:00, 11:00, 16:30 |
W dni powszednie: |
Odpust parafialny w IV niedzielę Wielkanocy (Dobrego Pasterza) Odpust ku czci św. Michała Archanioła (w kaplicy na probostwie) - 29 września W każdą środę po Mszy świętej wieczornej Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy W pierwsze czwartki miesiąca po Mszy świętej wieczornej modlitwy o powołania do służby Bożej w Kościele W pierwsze piątki miesiąca Msza święta przebłagalno-wynagradzająca Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za niewdzięczność ludzką, jaka spotyka Jego Serce i nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa W pierwsze soboty miesiąca o godz. 8.00 rozważanie na pierwszą sobotę i różaniec święty; Msza święta ok. 8.45 W każdy trzeci piątek miesiąca modlitwy do Miłosierdzia Bożego po Mszy świętej wieczornej Każdego 22 dnia miesiąca po Mszy świętej modlitwy ku czci św. Jana Pawła II Od maja do października każdego 13-go dnia miesiąca Nabożeństwa Fatimskie o godz. 18.00 (17.00) Wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu przypada na dzień 20 maja Kancelaria Parafialna czynna jest od poniedziałku do soboty po wieczornej Mszy świętej czyli od godz. 18.30 do godz. 19.00 (IV-IX) i od godz. 17.30 do godz. 18.00 (X-III) Narzeczeni - po uprzednim umówieniu terminu |
Niedziela, 19.03.2023, Czwarta Niedziela Wielkiego Postu, Laetare
9.00 - Za + Józefa Gorzałkę, jego + żonę, ich ++ rodziców i rodzeństwo
11.00 - Za + Józefa Walusia
16.00 - Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym
16.30 - W int. Parafian
Poniedziałek 20.03.2023, uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
17.00 - Za + ojca Ludwika z ok. urodzin
Wtorek 21.03.2023
17.00 - Za ++ rodziców Janinę i Antoniego Bulcewicz
Środa 22.03.2023
17.00 - Za ++ rodziców Krystynę i Antoniego Zloch
Nowenna do NMP Nieustającej Pomocy
Czwartek 23.03.2023
17.00 - Za + Bartłomieja Jarosza
Piątek 24.03.2023
16.30 - Droga Krzyżowa
17.00 - Dziękcz.-bł. w int. Marka z ok. imienin z prośbą o Boże błogosławieństwo, wszelkie potrzebne łaski i opiekę Matki Najświętszej
Sobota 25.03.2023, uroczystość Zwiastowania Pańskiego
17.00 - O przebłaganie za grzechy aborcji i z prośbą o dar życia dla dzieci poczętych
Niedziela, 26.03.2023, Piąta Niedziela Wielkiego Postu
9.00 - Za + Zofię Krakowską z ok. urodzin
11.00 -
16.00 - Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym
16.30 - W int. Parafian
Marzec 2023 - Intencja papieska: Za ofiary nadużyć
Módlmy się za tych, którzy cierpią z powodu zła wyrządzonego im przez członków wspólnoty kościelnej, aby właśnie w Kościele znaleźli konkretną odpowiedź na swój ból i swoje cierpienia.
Marzec 2023 - Intencja w naszej Parafii:
Módlmy się o dobre przeżycie całego Wielkiego Postu oraz dobrą spowiedź wielkanocną.
Historia kościoła pod wezwaniem Dobrego Pasterza w Ustroniu-Polanie
Etapy budowy kościoła
Jeszcze w 1981 r. na posesji przy aktywnym udziale parafian i wczasowiczów zostały zrobione porządki, ogrodzono teren, wybudowano wiatę i szopę na materiały budowlane.
1982 r.
19 marca 1982 r. na dawnej posesji rodziny Romanów powstały pierwsze wykopy, a w miesiąc później, tj. 29 kwietnia, kiedy dopiero dotarło do Ustronia pozwolenie Urzędu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej na budowę kościoła, na placu budowy istniały już wykopy, a zaszałowane fundamenty czekały na zabetonowanie!
Na początku lipca rozpoczęły się prace murarskie, by po trzech tygodniach były gotowe już ściany parteru budowli.
28 października zakończono betonowanie stropu nad parterem zaplecza katechetyczno-mieszkalnego, a w listopadzie zabetonowano cztery fundamenty filarów nośnych kościoła.
9 grudnia blacharze ukończyli przykrycie trzech dachów nad salkami. Jeszcze w grudniu zapoczątkowano prace związane z postawieniem ścian pierwszego piętra.
1983 r.
W styczniu ukończono murowanie ścian pierwszego piętra, a po świętach Wielkiej Nocy zabetonowany został strop wieńczący pierwsze piętro i w maju strop nad drugim piętrem.
Również w maju tegoż roku wykonane zostały wykopy pod kościelną wieżę oraz zabetonowano ten fragment do stanu zerowego.
W sierpniu wieża została zabetonowana do wysokości 9 metrów.
1984 r.
Do końca marca wykonano wykopy pod ściany zewnętrzne nowego kościoła.
Na przełomie maja i czerwca zabetonowano ławy fundamentów, następnie przystąpiono do konstruowania szalunków dwóch pierwszych najniższych stropów kościoła, a także zabetonowane zostały słupy do wysokości 3 metrów.
Począwszy od końca października do 6 listopada zabetonowano dwie najniższe części stropu kościoła.
1985 r.
Zabetonowano dwa następne środkowe części stropu kościoła, wymurowane zostały dwie kolejne ściany okalające kościół, skonstruowano szalunki pod środkową część stropu - w tym dwie najdłuższe ramy nośne. Wymurowano także ostatnią, największą część ściany okalającej kościół. Zabetonowana również została belka nadprożowa i jedna belka pozioma.
13 grudnia opady śniegu przerwały zaplanowane prace betoniarskie przy najwyższej części stropu.
1986 r.
Przez cały rok trwały prace wykończeniowe dachu kościoła. Wykonane zostało prezbiterium oraz zabetonowano kanały grzewcze. Ponadto zamontowane zostały okna oraz trwały prace przy betonowaniu wieży kościelnej.
5 listopada wieża została zwieńczona krzyżem (mierzy 11 metrów, a rozpiętość ramion sięga 5 m., waży ok. 2 ton. konstrukcja krzyża wykonanajest z kiątownika o wymiarach: 120x80x10 mm.), razem tworzą 45 metrowy znak kościoła pod wezwaniem Dobrego Pasterza.
1987 r.
Wiosną dokończone zostały szalunki pod chóry kościelne. W pierwszym etapie zabetonowany został chór nad zakrystią, kotłownią i trzema środkowymi częściami kościoła.
Podczas II etapu zabetonowany został chór nad kaplicą "Matki Boskiej z Dzieciątkiem". W tym roku stolarz wykonał ławki i boazerie w stanie surowym o powierzchni 1200 m2.
18 maja, w rocznicę urodzin papieża Jana Pawła II, z Przemyśla do Ustronia-Polany ks. Alojzy Wencepel przywiózł 4 dzwony o imionach: "święta Barbara i święty Michał", "Dobry Pasterz", "Matka Boska Wędrowniczka", "święty Piotr i święty Paweł". Łączna waga wszystkich czterech dzwonów wynosi 2100 kg.
W niedzielę 2 sierpnia podczas mszy świętej o godz. 15.00, biskup ordynariusz dr Damian Zimoń wmurował kamień węgielny w wieżę nowego kościoła oraz poświęcił dzwony, które usadowione zostały na kościelnej wieży 14 września.
Począwszy od lipca, a skończywszy na grudniu trwały prace związane z oknami kościoła. Od 19 do 22 grudnia zamontowane zostały wszystkie skrzydła do ram okiennych.
1988 r.
Od marca do grudnia trwały prace murarsko-tynkarkie we wnętrzu świątyni. Ocieplony został dach w polach roboczych nr 1, 3, 4, 5 - w polu nr 2 ze względu na cieknący dach, ocieplenie zostało przełożone na rok następny.
W maju rozpoczęła się budowa przewiązki pomiędzy kościołem i zapleczem parafialnym.
W tym roku nie udało się zakonserwować przeciwogniowo boazerii ze względu na konieczność sprowadzenia specjalnego środka chemicznego z Austrii.
Obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy dla kościoła namalowała będąca na wózku inwalidzkim niepełnosprawna solistka Opery śląskiej w Gliwicach - Hanna Rutkowska.
1989 r.
Na początku roku prowadzony był dalszy ciąg prac tynkarskich wewnątrz kościoła, a pomiędzy 20-25 lutym elektrycy położyli kilka kilometrów przewodów elektrycznych.
Od 10 kwietnia rozpoczęły się prace konserwatorskie boazerii, malowanej kaponem i unithermem (Austria). By środek spełnił swoje należyte funkcje, musiał schnąć w temperaturze 25° C (z tego względu wnętrze kościoła było specjalnie ogrzewane).
W kwietniu miało miejsce białkowanie świątyni, a na przełomie maja i czerwca założona została większa część boazerii.
W ostatnich dniach września wykonane zostały lutnie (rury o dość dużym przekroju do tłoczenia ciepłego powietrza) do centralnego ogrzewania kościoła.
W warsztacie stolarskim trwały prace związane z wykonaniem ołtarza, ambony, drzwi, a w warsztacie ślusarskim pan Józef Heczko tworzył tabernakulum.
24 listopada instalatorzy przyłączyli gaz do kościoła.
Przez cały miesiąc listopad trwały prace wykończeniowe, zamontowane zostały balustrady na chórze, zaprawiono drzwi i krzyże zacheuszki. Trwały także prace dekoratorskie i porządkowe.
Trwające od wiosny prace związane z ogrzewaniem świątyni zostają ukończone 24 listopada, kiedy to inż. Witold Bartnik uruchomił po raz pierwszy ogrzewanie gazowo-nadmuchowe.
1990 r.
W tym roku pan Franciszek Moskata wykonał posadzkę z łomu marmurowego, a stolarz pan Ludwik Podżorny wykonał większość z przewidzianych dla kościoła ławek.
1991 r.
Nadal układana była posadzka. Ponadto projektowanie organów na chórze rozpoczęli: inż. Robert Kopoczek i prof. Julian Gernbalski.
1992 r.
W lutym ukończone zostało układanie posadzki w kościele oraz zamontowano pierwszą część witraża Dobrego Pasterza.
1993 r.
W styczniu inż. Jan Rduch wykonał nową instalację nagłaśniającą w kościele. A w listopadzie państwo Zarzyccy zamontowali witraż - główną postać Dobrego Pasterza.
1994 r.
W Wielką Sobotę pod witrażem Dobrego Pasterza zamontowana została nowa chrzcielnica - wykonana przez artystów lwowskich pod kierunkiem Igora Jakubowskiego.
1995 r.
Przez cały rok trwały prace związane z budową kościelnych organów (organy wykonane zostały przez Zakład Organmistrzowski - Robert Kopoczek).
W listopadzie cały teren został odwodniony.
Do dnia 26 października 2002 r. nie zostały jeszcze zamknięte prace związane z budową kościoła pod wezwaniem Dobrego Pasterza w Ustroniu-Polanie. Do zakończenia pozostało jeszcze dokończenie budowy organów, budowa drogi krzyżowej, mała architektura.